Το να σε πλημυριζει κάποιος συναισθηματα κατά αυτόν τροπο που τα καταφερες εσυ…είναι σχεδον…η αρχη ενός παραμυθιου…ειμαι ανησυχη για το πώς θα τελειωσει…αλλα θελω να σκεφτομαι πως είναι μακρια το τελος ακομα…! Προς το παρον απολαμβανω τη σπανιότητα της περιστασης… Δεν συμβαινει…ειδικα στις μερες μας που όλα είναι τοσο ψυχρα και τοσο απροσωπα…Τοσο κυνικα λες και καποιος μα ξερίζωσε την καρδια Η σαν καποιος να την εβγαλε από τη μπριζα αν το σκεφτεις εικονικα…!
Μ’αρεσει να φτιάχνω εικονες στο νου μου… μαλλον αυτό με εκανε να σε σκεφτομαι συνεχεια. Οσο αναπαντεχο και να ναι οσο κεραυνοβόλο… θα θελα να στο λεγα και να σε κοιτουσα στα ματια… ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΕΙ…!
Σε σκεφτομαι…
ΚΜ
xxx
